استفاده عملی از روش‌ پوشش‌دهی الکترولس نیکل که به اتوکاتالیتیک هم معروف است، به سال 1946 میلادی بر می‌گردد. نام الکترولس در واقع بر عدم وجود الکترود در محلول دلالت دارد، نه عدم وجود جریان انتقال بار. امروزه پوششهای الکترولس به سبب ویژگی‌های منحصر بفردی که دارند، در زمینه خوردگی و سایش بسیار مورد توجه هستند. این پوششها که ضریب اصطکاک پایینی نیز دارند، ترکیبی از یک فلز (نیکل) و یک شبه فلز (فسفر، بور) می‌باشند و میزان عنصر شبه فلز است که ویژگی‌های پوشش الکترولس را تعیین می‌کند. منحصر به فردترین مزیت این روش پوشش‌دهی، امکان انجام آن بر مواد غیر هادی همانند شیشه، سرامیک و پلاستیک و توانایی ایجاد رسوبی یکنواخت در سطوح پیچیده است. بسیاری از صنایع، همچون صنایع هوایی، نفت، گاز و هسته‌ای از این پوششها به طور وسیع استفاده می‌کنند و در واقع، پوشش الکترولس رقیبی سرسخت برای سایر روش‌های پوشش‌دهی محسوب می‌شود. هدف از تالیف این کتاب، معرفی این روش و پیشرفت‌های صورت گرفته در آن به زبانی ساده و کاربردی است که در قالب 14 فصل ارائه شده است. برای نگارش آن از منابع مختلفی مانند پایان نامه‌های کارشناسی ارشد، رساله دکترا، مقاله‌های معتبر، استاندارها، کتاب‌های مرتبط موجود و البته تجربه عملی در صنعت استفاده شده است تا کتابی متفاوت و کاربردی در راستای نیاز محققان، دانشجویان و شرکت‌های فعال در این حوزه نوشته شود. شایان ذکر است که هدف این کتاب، ورود به جزییات پیچیده و ریز این روش نمی‌باشد بلکه، در فصل‌های مختلف سعی شده است که با دید کلی و کاربردی، روش‌ها، تجهیزات و روش‌های آنالیز مرتبط با آن مورد بررسی قرار گیرد و بنابراین علاقمندان می‌توانند برای مطالعه‌های تکمیلی به سایر منابع معتبر مراجعه کنند.